آنا کارنینا

رمان جاودانه‌ی آنا کارنینا از بزرگ‌ترین نویسنده‌ی روس، لئو تولستوی، یکی از برجسته‌ترین آثار ادبیات جهان است. این کتاب تصویری پرشور و پیچیده از عشق، خانواده، وفاداری و تقابل فرد با جامعه ارائه می‌دهد.

این رمان یکی از بزرگ‌ترین شاهکارهای ادبیات جهان است که نخستین بار در سال‌های ۱۸۷۳ تا ۱۸۷۷ در روسیه منتشر شد. تولستوی در آن زندگی اشرافی، خانواده، عشق، خیانت و بحران‌های اخلاقی و اجتماعی روسیه‌ی قرن نوزدهم را به تصویر می‌کشد.

تولستوی در این رمان با نگاهی موشکافانه، زندگی اشرافی و روستایی روسیه‌ی قرن نوزدهم را به تصویر می‌کشد و از خلال داستان شخصیت‌های گوناگون، پرسش‌هایی بنیادین درباره‌ی معنای زندگی، اخلاق و خوشبختی را مطرح می‌سازد. شخصیت اصلی رمان زنی است که در میان وظیفه و احساس گرفتار می‌شود و تصمیمات او پیامدهایی دور از انتظار برای زندگی خودش و اطرافیانش رقم می‌زند.

در این رمان دو خط داستانی در کنار هم قرار می‌گیرند تا تضادی بزرگ را نشان دهند: از یک سو شور و حرارت عشقی که جامعه آن را برنمی‌تابد و به نابودی می‌کشاند، و از سوی دیگر زندگی ساده و در عین حال معنا‌دارِ لوین و کیتی که نوعی پاسخ تولستوی به پرسش درباره‌ی خوشبختی و معنای حیات است.

ترجمه‌های مختلف این رمان، آن را به یکی از پرخواننده‌ترین آثار کلاسیک جهان بدل کرده‌اند. آنا کارنینا نه تنها یک داستان عاشقانه، بلکه آینه‌ای است از کشمکش‌های انسانی که هنوز برای خواننده‌ی امروز تازگی دارد.