Cafe ketabak
میدانید… گاهی دل دلتنگ می‌شود، نه برای آدمی یا جایی، که برای لحظهای گمشده؛ برای کوچهای که صبحگاهان بوی نان تازه در آن میپیچید، برای کافهای کوچک که میزهایش پر از خنده و شعر بود، برای زبانی که با آن نخستین بار عشق را زمزمه کردیم.
کافه کتابک از همان دلتنگیها جان گرفت؛ از نیازی به پناهی که نه تنها کتاب، که خاطره و گفتوگو و آغوش زبان مادری را در خود دارد. اینجا هر کتاب پنجرهای است رو به دیاری آشنا، هر صفحه سفری کوتاه به کوچههای خاطرات، و هر واژه پروازی در آسمان یادها.
ما نمیخواهیم تنها فروشندهی کتاب باشیم؛ دوست داریم کافهای باشیم که خاطره میسازد، جایی برای همنشینی دلها، جایی که عشق در زبان فارسی دوباره زمزمه شود، اگر چه فرسنگها دور از وطن باشیم.
کافه کتابک خانهای کوچک در جهانی بزرگ است؛ خانهای که در آن کتابها چون فنجانی چای گرم، دل را آرام میکنند و یاد سرزمین مادری را در جانها زنده نگاه میدارند.
Cafe ketabakمیدانید… گاهی دل دلتنگ می‌شود، نه برای آدمی یا جایی، که برای لحظهای گمشده؛ برای کوچهای که صبحگاهان بوی نان تازه در آن میپیچید، برای کافهای کوچک که میزهایش پر از خنده و شعر بود، برای زبانی که با آن نخستین بار عشق را زمزمه کردیم.کافه کتابک از همان دلتنگیها جان گرفت؛ از نیازی به پناهی که نه تنها کتاب، که خاطره و گفتوگو و آغوش زبان مادری را در خود دارد. اینجا هر کتاب پنجرهای است رو به دیاری آشنا، هر صفحه سفری کوتاه به کوچههای خاطرات، و هر واژه پروازی در آسمان یادها.ما نمیخواهیم تنها فروشندهی کتاب باشیم؛ دوست داریم کافهای باشیم که خاطره میسازد، جایی برای همنشینی دلها، جایی که عشق در زبان فارسی دوباره زمزمه شود، اگر چه فرسنگها دور از وطن باشیم.کافه کتابک خانهای کوچک در جهانی بزرگ است؛ خانهای که در آن کتابها چون فنجانی چای گرم، دل را آرام میکنند و یاد سرزمین مادری را در جانها زنده نگاه میدارند.
